ਸੰਖੇਪ ਜਾਣਕਾਰੀ
ਅੰਜੂ 'ਵ' ਰੱਤੀ " ਕਸਕ "
ਮਾਤਾ _ ਕਰਿਸ਼ਨਾ ਕੁਮਾਰੀ
ਪਿਤਾ_ ਜਗਦੀਸ਼ ਰਾਏ ਸ਼ਰਮਾਂ
ਪਤੀ _ ਵਰਿੰਦਰ ਕੁਮਾਰ
ਜਨਮ - 3 ਸਤੰਬਰ
ਜਨਮ ਸਥਾਨ - ਜ਼ੀਰਾ , ਜ਼ਿਲਾ ਫਿਰੋਜ਼ਪੁਰ
ਕਿਤਾ- ਹਿੰਦੀ ਅਧਿਆਪਕਾ ,
ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ - ਲੇਖਿਕਾ ਅਤੇ ਸੰਪਾਦਕ ,
ਵਿੱਦਿਅਕ ਯੋਗਤਾ _ਐਮ ਏ (ਹਿੰਦੀ ਅਤੇ ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ ), ਬੀ ਐਡ
ਸਾਂਝੇ ਕਾਵਿ ਸੰਗਿਹ _ਕਿਰਨਾਂ ਦਾ ਕਬੀਲਾ, ਕਿਰਨ ਕਿਰਨ ਰੌਸ਼ਨੀ , ਕਲਮਾਂ ਦਾ ਸਫਰ ।
ਸੰਪਾਦਨ _ ਧਨਕ ਹਿੰਦੀ ਕਾਵਿ
ਮੌਲਿਕ ਬਾਲ ਸਾਹਿਤ _ ਬਾਲ ਸੁਨੇਹੇ
ਸ਼ਿਖਰ ਕੀ ਔਰ ।
ਸਾਂਝਾ ਮਿੰਨੀ ਕਹਾਣੀ ਸੰਗਿਹ _ ਕਿਰਦੀ ਜਵਾਨੀ , ਪੰਜਵਾਂ ਥੰਮ।
ਦੋ ਵਾਰ ਆਕਾਸ਼ਵਾਨੀ ਰੇਡੀਓ ਅਤੇ ਰੇਡੀਓ ਆਪਣਾ ਟੋਰਾਂਟੋ ਤੇ ਵੱਖ ਵੱਖ ਪਰੋਗਰਾਮਾਂ ਵਿੱਚ ਇੰਟਰਵਿਊ
ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਰਾਬਤਾ ਰੇਡੀਓ ਤੇ ਇੰਟਰਵਿਊ
ਟੀ ਵੀ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ " ਮੁਸ਼ਾਇਰਾ " ਵਿੱਚ ਸ਼ਿਰਕਤ
"ਪਰੀਤਲੜੀ" , "ਪਰਤੀਬਿੰਬ " " ਪ੍ਰਤੀਮਾਨ, ਮਿੰਨੀ " ਅਕਸ " " ਸ਼ਬਦ ਬੂੰਦ " ਸੁਆਣੀ " "ਰਚਨਾ" " ਨਿੱਕੀਆਂ ਕਰੂੰਬਲਾਂ " ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਵੱਖ ਵੱਖ ਅਖ਼ਬਾਰਾਂ ਅਤੇ ਰਸਾਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ।
--------------------------------------------------------------
ਕਵਿਤਾਵਾਂ
1.ਜੀਵਨ ਕਿਉਂ ਸਰਾਪ ਹੋ ਗਿਆ ...?
ਮਾਂਏ ਨੀ ਕਿਉਂ ਵੰਗਾਂ ਟੁੱਟੀਆਂ ?
ਮਾਂਏ ਨੀ ਕਿਉਂ ਸੱਧਰਾਂ ਟੁੱਟੀਆਂ ?
ਕੱਜ ਕੱਜ ਰੱਖੀਆਂ ਉਮਰਾਂ ਤੀਕਣ
ਮਾਂਏ ਨੀ ਕਿਉਂ ਪੱਤਾਂ ਲੁੱਟੀਆਂ ?
ਮਾਂਏ ਨੀ ਕੀ ਲੇਖ ਲਿਖਾਏ ?
ਮਾਂਏ ਨੀ ਕੀ ਖਾਬ ਸਜਾਏ ?
ਹੱਡ - ਮਾਸ ਦਾ ਬਣਿਆ ਸ਼ਿਕਾਰੀ
ਆਦਮ ਨੇ ਕਈ ਭੇਖ ਵਟਾਏ ।
ਮਾਂਏ ਨੀ ਕਿਉਂ ਦਿੱਤਾ ਪਿਆਰ ?
ਵੀਰਾਂ ਨੇ ਦਿੱਤਾ ਸਤਿਕਾਰ ,
ਘਰ ਦੀ ਬਣ ਕੇ ਰਹੀ ਜੋ ਲਾਡੋ ,
ਦਿੱਤਾ ਵਹਿਸ਼ੀਆਂ ਨੇ ਮਾਰ ।
ਮਾਂਏ ਨੀ ਬੜਾ ਰੋਈ ਸਾਂ ਮੈਂ ,
ਟੋਟੇ - ਟੋਟੇ ਹੋਈ ਸਾਂ ਮੈਂ ,
ਸੋਹਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਚਾਹਤ ਵਿੱਚ
ਜਿਉਂਦੇ ਜੀਅ ਜਦ ਮੋਈ ਸਾਂ ਮੈਂ ।
ਮਾਂਏ ਨੀ ਕੀ ਪਾਪ ਹੋ ਗਿਆ ,
ਸਾਹ ਲੈਣਾ ਸੰਤਾਪ ਹੋ ਗਿਆ ,
ਮੰਗ ਦੁਆਵਾਂ ਪਾਇਆ ਸੀ ਜੋ ,
ਜੀਵਨ ਕਿਉਂ ਸੰਤਾਪ ਹੋ ਗਿਆ ?
-------------------------------/-----------------------
2. ਕਾਸ਼ ! ਕੋਈ..... / ਅੰਜੂ ਵ ਰੱਤੀ
ਦਿਲ ਦਾ ਹਾਲ ਸੁਣਾਵਣ ਬੈਠੇ ,
ਆਪਣਾ ਆਪ ਗੁਆਵਣ ਬੈਠੇ ।
ਛੱਲਾ , ਸੋਹਲੇ , ਟੱਪੇ , ਮਾਹੀਏ ,
ਕਾਸ਼ ! ਕੋਈ ਮੁੜ ਗਾਵਣ ਬੈਠੇ ।
ਤਪਦੇ ਮਾਰੂਥਲ ਜਿਹੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ,
ਆ ਕੋਈ ਠੰਡ ਪਾਵਣ ਬੈਠੇ ।
ਰੋਂਦੇ ਬਾਲਾਂ ਵਾਂਗਰ ਜੋ ਦਿਲ ,
ਰੂੰਗਾ ਦੇ ਪਰਚਾਵਣ ਬੈਠੇ ।
ਸੱਸੀ , ਸੋਹਣੀ , ਹੀਰ ਦੇ ਵਾਂਗਰ ,
ਸੱਚੀ ਪ੍ਰੀਤ ਪੁਗਾਵਣ ਬੈਠੇ ।
ਡਿੱਗ ਕੇ ਸੰਭਲੇ ਦੇਸ਼ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ,
ਦਮ - ਦਮ ਖੈਰ ਮਨਾਵਣ ਬੈਠੇ ।
-----------------------------/-----------------------
3. ਕਿਉਂ ਰੜਕਦਾ ਏ ? / ਅੰਜੂ ਵ ਰੱਤੀ
ਕਿਉਂ ਰੜਕਦਾ ਏ ਆਖਿਰ ਮੇਰਾ ਇਨਸਾਨ ਹੋਣਾ ?
ਨਾ ਵਾਹਿਗੁਰੂ , ਨਾ ਅੱਲਾ , ਭਗਵਾਨ ਹੋਣਾ ।
ਆਪਣੇ ਹੀ ਔਗੁਣਾਂ ਤੋਂ ਸਿੱਖ ਕੇ ਜਿਉਣਾ ਮੇਰਾ ,
ਗੁਣਵਾਨ ਦੁਨੀਆਂ 'ਚ ਗੁਣਵਾਨ ਹੋਣਾ ।
ਭੁੱਲ ਕੇ ਤਸੀਹੇ ਸਾਰੇ ਦਿੱਤੇ ਸੀ ਜੋ ਕਿਸੇ ਨੇ
ਹੰਝੂਆ ਨੂੰ ਪੂੰਝ ਬੁੱਲੀਂ ਮੁਸਕਾਨ ਹੋਣਾ
ਧਰਤੀ ਦੇ ਵਾਂਗੂੰ ਸਹਿ ਕੇ ਲਾਤੜਾਂ ਵੇ ਅਨੇਕਾਂ
ਚਮਕਦੇ ਤਾਰੇ ਜੜਿਆ ਵੇ ਅਸਮਾਨ ਹੋਣਾ ।
ਡਿੱਗਦੇ ਤੇ ਢਹਿੰਦਿਆਂ ਦਾ ਦੁੱਖ ਖੁਦ ਹੀ ਖੁਦ 'ਚ ਸਹਿ ਕੇ ,
ਸਹਿਕਦੇ ਦਿਲਾਂ ਲੱਖਾਂ ਦੀ ਮਹਿਮਾਨ ਹੋਣਾ ।
ਕਿਉਂ ਰੜਕਦਾ ਏ ਆਖਿਰ ਮੇਰਾ ਇਨਸਾਨ ਹੋਣਾ ,
ਨਾ ਵਾਹਿਗੁਰੂ , ਨਾ ਅੱਲਾ , ਭਗਵਾਨ ਹੋਣਾ ।
--------------------------------------------------------
4. ਜੋਗੀ / ਅੰਜੂ ' ਵ ' ਰੱਤੀ
ਜੋਗੀ ਪਾ ਵਤਨਾਂ ਵੱਲ ਫੇਰੀ
ਬੈਠੀ ਹੀਰ ਉਡੀਕੇ ਤੇਰੀ
ਕਿਉਂ ਹੋ ਗਿਉਂ ਉਡਾਰ ਵੇ
ਹਾਏ ਛੱਡ ਗਿਉਂ ਤੱਤੜੀ ਨੂੰ
ਕਿਉਂ ਤੂੰ ਇੰਜ ਵਿਸਾਰ ਕੇ ।
ਤੇਰੇ ਗਲ ਫੁੱਲਾਂ ਦੀ ਮਾਲਾ
ਜੋਗੀ ਤੂੰ ਏ ਕਰਮਾਂ ਵਾਲਾ
ਤੇਰੀ ਯਾਦ 'ਚ ਬੈਠੀ ਗਾਵਾਂ
ਵੇ ਮੈਂ ਗੀਤ ਪਿਆਰ ਦੇ ।
ਤੇਰੇ ਹਾਸਿਆਂ ਦੇ ਵੱਚ ਹੱਸਾਂ
ਦੁੱਖ ਦਿਲ ਦਾ ਨਾ ਮੈਂ ਦੱਸਾਂ
ਹੁੰਦਾ ਏ ਇੰਜ ਕਿਉਂ ਦੱਸੀਂ ਵੇ
ਤੂੰ ਗੱਲ ਵਿਚਾਰ ਕੇ ।
ਤੇਰੇ ਹਿਜਰ ਦੇ ਕੰਡੇ ਚੁੱਭਦੇ
ਹਾਏ ਰੂਹ ਵਿੱਚ ਡੂੰਘੇ ਖੁੱਭਦੇ
ਕਿੰਜ ਭੁੱਲਾਂ ਵੇ ਦਿਨ ਮੋਹ
ਤੇਰੇ ਦੀ ਖਿੜੀ ਬਹਾਰ ਦੇ ।
ਹਾਏ ਛੱਡ ਗਿਉਂ ਤੱਤੜੀ ਨੂੰ
ਕਿਉਂ ਤੂੰ ਇੰਜ ਵਿਸਾਰ ਕੇ ।
---------------------------------------------------------
No comments:
Post a Comment